Charles Strawn, werkend en 70+
Ik moet, net als zij, voor mezelf zorgen. Zeker nu ik een oudere man ben. Geen ‘oude man’, dat is een groot verschil. Ouderdom is een denkwijze. Mensen gelóven dat
ze oud zijn. Ze verliezen een tand, zien een groot gat in hun mond en kijken maar niet meer in de spiegel, zien niet dat ze hun haar moeten kammen en zo gaat het verder. Ik laat dat niet gebeuren. Ik zorg voor mezelf door dit werk te doen, want daar heb ik plezier in. En om te kunnen werken moet ik fit zijn. Mijn strategie is afspreken met een squashmaat omdat ik het anders uitstel. Ik doe ook aan fitness en wandel met mijn vrouw. Eén ding doen is niks voor mij. Ik hou mijn hersens, mijn instrument om anderen te helpen, actief door meerdere boeken tegelijk te lezen. Wetenschappelijke boeken, romans, en nu bijvoorbeeld ook de Koran, om zelf te ontdekken waardoor er zoveel meningen zijn over wat ‘moet’ volgens de Islam. Ik blijf nieuwsgierig, een soort kat; ik wil weten wat ergens achter ligt. Misschien kan ik me daardoor nog steeds afstemmen op verschillende klanten.
Wanneer je werkt blijf je trouwens automatisch in contact met anderen die weer anders tegen dingen aankijken. Je blijft betrokken bij een breed spectrum van het leven. Veel gepensioneerden, zijn – al doe ik nu een arrogante uitspraak- kortzichtig. Hun focus ligt op hun kwalen en het weer. Als ze reizen heeft dat niks te maken met hun verdere leven; ze zien wat iedereen bekijkt. Ik wil alles koppelen. Hoe is de leefwereld in een warm land vergeleken met de onze? En daar dan over praten met vrienden en met klanten. Dat kan al snel want na drie weken familiebezoek in Amerika of vakantie wil ik naar huis, ‘make things happen’. Gewoon werken, zoals bijna iedereen waar ik mee om ga. De meesten zijn jonger en soms tonen ze waardering voor mijn werklust, maar voor mijn jongste dochters is het heel normaal. Ze staan er niet bij stil hoe oud ik ben. En mijn vrouw weet hoe ik ben als ik even niet werk: minder energiek, minder gespreksstof. Zij heeft trouwens dezelfde instelling. Een paar jaar geleden moest ze door een chronische ziekte stoppen als dierenarts en hoewel ik genoeg verdien, ging ze studeren en parttime ander werk doen. Ook zij wil in contact blijven met werkende mensen en zich niet overgeven. Want denk je ‘s morgens: “Ik geloof dat ik me vandaag niet zo goed voel”, dan zul je je ook slecht voelen”.