Esta nummer 7 jaargang 2008. Rubriek nest.

Maarten van Roozendaal (Heiloo, 1962) is schrijver, zanger, pianist en componist van zijn eigen theaterproducties. Hij woont samen met Eva, die zijn programma’s regisseert en met wie hij al 14 jaar een relatie heeft. Maarten is de jongste van 7 kinderen. Zelf heeft hij er geen.

Zo’n beetje elke nieuwe tekst liet ik eerst aan mijn vader lezen, tot zijn dood, nu elf jaar geleden. Mijn vaders generatie wist enorm veel. De hele bijbel uit hun hoofd. Poëzie, erin gestampt. Hij voelde meteen of iets klopte. Ook qua instelling. Kun je dit maken? Mag ik dit zo zeggen? Eén lied kon ik hem niet laten lezen. ‘Straks schrijf ik voor het eerst een lied, waarvan ik weet dat jij het nooit zult horen… ik maak het expres zo mooi maar niet’. Ik ben blij dat hij nog meemaakte dat ik ergens gekomen ben. Vanaf mijn achttiende zat ik in kraakpanden en deed ik met vrienden absurde dingen op toneel. Geen flauw idee hoe dat moest. Theater maken heb ik zelf uit moeten vinden.

Ik heb geen enkele school afgemaakt, zie het nut niet van volslagen onsamenhangend onderwijs. Maar mijn ouders hebben de oorlog meegemaakt, dan wil je zekerheid. Hun kinderen mochten zelf uitvinden wat bij hen paste, dat wel, maar het was voor hen vanzelfsprekend dat je je intelligentie inzet voor anderen, voor de samenhang van het geheel. Mijn twee broers, mijn vier zussen, hun vrienden en vriendinnen; allemaal werken ze met mensen. Niemand die even handig zaken doet. Dat je van betekenis bent, daar gaat het om. Ja, dat is bij mij ook goed gekomen. Ik werk voor mensen. Dat is geen heilige missie, maar gewoon hoe ik ben. Laatst belde mijn zusje. Was er in een training Anniek gedraaid, mijn lied over een meisje dat sterft, nét voor haar geboorte. Ik geef haar een leven, omschrijf het opgroeien. Wanneer ik speel hoop ik dat het één persoon raakt. Kennelijk herkennen meer mensen zich er dan in.

» kies een pagina: 1 2 3